Ustawa

z dnia…

o Radzie Stanu

Rozdział 1

Właściwość i ustrój Rady Stanu

Art. 1. Rada Stanu, zwana dalej “Radą”, przedstawia opinie o projektach aktów normatywnych oraz wykonuje inne czynności związane ze stanowieniem prawa określone w ustawie.

Art. 2. 1. Rada przedstawia opinie o projektach:

  1. ustaw, w tym ustaw o zmianie Konstytucji;
  2. rozporządzeń z mocą ustawy.

2. Rada może przedstawić opinię o:

  1. projekcie rozporządzenia;
  2. założeniach do projektu ustawy;
  3. poprawce do projektu ustawy, którą wniesiono w czasie rozpatrywania go przez Sejm;
  4. poprawkach do ustawy zaproponowanych w uchwale Senatu.

Art. 3. Rada:

  1. przedstawia opinię o programach prac legislacyjnych Rady Ministrów dotyczących projektów ustaw;
  2. dokonuje okresowych ocen stanu prawa, w tym formułuje propozycje i wnioski dotyczące eliminowania zbędnych barier i procedur administracyjnych dla podmiotów;
  3. bada stosowanie niektórych ustaw w celu oceny skuteczności przyjętych rozwiązań prawnych;
  4. formułuje propozycje i wnioski dotyczące sposobów wdrażania prawa Unii Europejskiej;
  5. formułuje propozycje i wnioski dotyczące procesu stanowienia prawa.

Art. 4. 1. Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Rady, ustala, w drodze rozporządzenia, zasady techniki prawodawczej.

2. Prezydent Rzeczypospolitej wydając rozporządzenie w sprawie zasad techniki prawodawczej, określi w szczególności elementy metodyki przygotowania i sposób redagowania projektów ustaw i rozporządzeń oraz innych aktów normatywnych, a także warunki, jakim powinny odpowiadać uzasadnienia projektów aktów normatywnych, jak również reguły przeprowadzania zmian w systemie prawa. Stosowanie zasad techniki prawodawczej powinno zapewnić w szczególności spójność i kompletność systemu prawa oraz przejrzystość tekstów aktów normatywnych, z uwzględnieniem dorobku nauki i doświadczeń praktyki.

Art. 5. Rada, w drodze uchwały, może tworzyć komisje do opracowania projektów kodyfikacji określonych dziedzin prawa. Podejmując uchwałę w sprawie utworzenia komisji Rada określi nazwę i przedmiot działania komisji oraz jej skład i tryb postępowania.

Art. 6. Rada może występować do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawach, o których mowa w art. 188 Konstytucji.

Art. 7. Jeżeli w orzecznictwie sądów powszechnych, sądów wojskowych lub Sądu Najwyższego ujawnią się rozbieżności w wykładni prawa, Rada może przedstawić wniosek o ich rozstrzygnięcie Sądowi Najwyższemu.

Art. 8. Rada może wystąpić o podjęcie przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały wyjaśniającej przepisy prawne, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Art. 9. Rada uchwala swój regulamin, w którym określa w szczególności wewnętrzną organizację Rady oraz wewnętrzny tryb postępowania.

Art. 10. Rada wykonuje także inne czynności, przewidziane dla Rady w ustawie lub w regulaminie.

Art. 11. W zakresie realizacji swoich kompetencji Rada podejmuje uchwały.

Art. 12. 1. W skład Rady wchodzi piętnastu radców stanu, zwanych dalej “radcami”, w tym prezes Rady i wiceprezes Rady.

2. Radcę wybiera Sejm na 9 lat. Radca nie może być wybrany na kolejną kadencję.

3. Ponad połowa radców, w tym prezes Rady i wiceprezes Rady, powinna mieć kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego Sądu Najwyższego lub Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pozostali radcy powinni posiadać tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii bądź nauk o zarządzaniu lub nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, nauk o zarządzaniu bądź socjologii.

4. Na stanowisko radcy może być wybrana osoba, która nie ukończyła 70 lat, w tym także sędzia Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego lub Naczelnego Sądu Administracyjnego w stanie spoczynku.

5. Kandydatów na stanowisko radcy, w terminie ustalonym przez Marszałka Sejmu przedstawiają rady jednostek organizacyjnych publicznych szkół wyższych, rady naukowe placówek naukowych Polskiej Akademii Nauk i rady naukowe instytutów naukowo-badawczych, które posiadają uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk prawnych bądź nauk ekonomicznych lub nauk humanistycznych w zakresie dyscyplin wymienionych w ust. 3 zdanie drugie oraz ogólnokrajowe władze stowarzyszeń lub innych organizacji społecznych, których statutowym celem jest troska o jakość stanowionego prawa lub procesu jego tworzenia.

6. Każda rada i organizacja wymienione w poprzednim ustępie ma prawo zgłosić jednego kandydata na każde stanowisko.

7. W przypadku gdy rady i organizacje, wymienione w poprzednim ustępie, nie przedstawią kandydatów na radców w liczbie niezbędnej do obsadzenia wszystkich stanowisk, kandydatów przedstawia grupa co najmniej 50 posłów lub Prezydium Sejmu.

8. Sejm wybiera radcę bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.

9. Osoba wybrana na stanowisko radcy składa wobec Prezydenta Rzeczypospolitej ślubowanie następującej treści:

“Ślubuję uroczyście przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków radcy stanu służyć wiernie Narodowi, a powierzone mi obowiązki wypełniać bezstronnie i z najwyższą starannością”.

Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania “Tak mi dopomóż Bóg”.

10. Odmowa złożenia ślubowania jest równoznaczna ze zrzeczeniem się stanowiska radcy.

11. Kadencja radcy rozpoczyna się z dniem złożenia ślubowania.

Art. 13. 1. Radcy w sprawowaniu swojego urzędu są niezależni.

2. Wynagrodzenie zasadnicze radcy jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu wicemarszałka Sejmu.

3. Radca po zakończeniu kadencji ma prawo powrócić na poprzednio zajmowane stanowisko lub otrzymać stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, chyba że osiągnął wiek emerytalny a okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury lub stanu spoczynku.

4. W zakresie nie uregulowanym w ustawie do praw i obowiązków radców stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące praw i obowiązków pracowników urzędów państwowych.

Art. 14. 1. Radca odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie przepisów prawa, uchybienie godności swego stanowiska lub inne nieetyczne zachowanie, mogące podważyć zaufanie do jego osoby.

2. Radca odpowiada dyscyplinarnie także za swoje postępowanie przed objęciem stanowiska, jeżeli uchybił obowiązkowi piastowanego urzędu państwowego lub okazał się niegodnym stanowiska radcy.

Art. 15. 1. W postępowaniu dyscyplinarnym orzeka Rada:

  1. w pierwszej instancji — w składzie trzech radców,
  2. w drugiej instancji — w składzie pięciu radców.

2. Radców do składów orzekających i rzecznika dyscyplinarnego ustala w drodze losowania Rada.

Art. 16. Od prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej służy skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego.

Art. 17. Karami dyscyplinarnymi są:

  1. upomnienie;
  2. nagana;
  3. usunięcie ze stanowiska radcy.

Art. 18. 1. Zwolnienie stanowiska radcy stwierdza Rada na skutek:

  1. zrzeczenia się stanowiska radcy;
  2. stwierdzenia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków ze względu na stan zdrowia;
  3. skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione z winy umyślnej przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
  4. prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o skazaniu na karę usunięcia ze stanowiska radcy.

2. Zwolnienie stanowiska radcy na skutek śmierci stwierdza prezes Rady.

3. Rada podejmuje uchwałę w przedmiocie zwolnienia stanowiska po przeprowadzeniu stosownego postępowania wyjaśniającego, a w szczególności po zaznajomieniu się z aktami postępowania karnego i wysłuchaniu zainteresowanego, chyba że nie jest to możliwe. W przypadku trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków ze względu na stan zdrowia, Rada może zwrócić się do odpowiedniego zakładu opieki zdrowotnej o wyrażenie opinii o stanie zdrowia radcy.

4. Akt stwierdzający zwolnienie stanowiska radcy prezes Rady przekazuje Marszałkowi Sejmu.

Art. 19. 1. Prezesa Rady wybiera na trzy lata Rada, bezwzględną większością głosów. Wybór powinien być dokonany nie później niż trzy miesiące przed upływem kadencji urzędującego prezesa. W przypadku zwolnienia stanowiska prezesa Rady wyboru dokonuje się w terminie jednego miesiąca.

2. Jeżeli kadencja radcy wygasa przed upływem 3 lat od objęcia przez niego funkcji prezesa, wyboru prezesa dokonuje się nie później niż trzy miesiące przed wygaśnięciem kadencji radcy.

3. Głosowanie w sprawie wyboru prezesa Rady jest tajne.

4. Obradom Rady w części dotyczącej wyboru prezesa Rady przewodniczy najstarszy wiekiem radca uczestniczący w posiedzeniu.

5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się do wiceprezesa Rady.

Art. 20. 1. Prezes Rady reprezentuje Radę na zewnątrz, zapewnia prawidłowe wykonanie zadań przez Radę oraz wykonuje inne czynności określone w ustawie i regulaminie.

2. Wiceprezes Rady zastępuje prezesa w czasie jego nieobecności oraz wykonuje inne obowiązki wynikające z ustalonego przez prezesa Rady podziału czynności.

3. W razie przeszkód w zastąpieniu w sprawowaniu obowiązków prezesa przez wiceprezesa Rady, zastępuje go radca wyznaczony przez prezesa Rady; w przypadku niemożności wyznaczenia radcy przez prezesa Rady zastępuje go najstarszy wiekiem radca.

Art. 21. 1. Organizacyjne i administracyjne warunki pracy Rady zapewnia prezes Rady oraz podległe mu Biuro Rady.

2. Biurem Rady kieruje Szef Biura Rady, którego powołuje Rada na wniosek prezesa Rady, spośród referendarzy stanu, zwanych dalej “referendarzami”. Do Szefa Biura Rady stosuje się przepisy ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.) w zakresie dotyczącym sekretarza stanu.

3. Szczegółowy zakres zadań i strukturę Biura określa statut, uchwalony przez Radę.

Art. 22. 1. W Biurze Rady są zatrudnieni referendarze oraz urzędnicy i inni pracownicy Biura.

2. Do referendarzy i pracowników Biura Rady stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych.

Art. 23. 1. Referendarze uczestniczą w przygotowaniu opinii i innych uchwał Rady, oraz wykonują inne czynności określone w ustawie, regulaminie Rady lub statucie Biura Rady.

2. Na stanowisku referendarza może być zatrudniony ten kto spełnia wymagania niezbędne do zatrudnienia na stanowisku urzędnika państwowego, z wyjątkiem obowiązku odbycia aplikacji administracyjnej, a ponadto:

  1. ukończył studia wyższe i uzyskał tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny na kierunkach ekonomicznych lub społecznych i prawnych;
  2. wykonywał przez co najmniej 2 lata zawód adwokata lub radcy prawnego albo zajmował co najmniej przez 2 lata stanowisko sędziego lub stanowisko prokuratora albo zajmował w urzędach obsługujących organy władzy publicznej stanowisko związane ze stosowaniem lub tworzeniem prawa przez dziesięć lat albo ukończył aplikację legislacyjną i zajmował w urzędach obsługujących organy władzy publicznej stanowisko związane ze stosowaniem lub tworzeniem prawa przez sześć lat albo posiada tytuł lub stopień naukowy w dziedzinie nauk prawnych, nauk ekonomicznych lub nauk humanistycznych w zakresie dyscyplin wymienionych w art. 12 ust. 3 zdanie drugie;
  3. nie był skazany za popełnione z winy umyślnej przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

3. Statut Biura może określać dodatkowe wymagania i kwalifikacje zawodowe osób zatrudnionych na stanowisku referendarza.

Art. 24. Regulamin Rady, statut Biura Rady, uchwały w sprawie wyboru prezesa Rady i wiceprezesa Rady oraz obwieszczenie Marszałka Sejmu o terminie, o którym mowa w art. 12 ust. 5 podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Art. 25. 1. Projekt dochodów i wydatków Rady w brzmieniu uchwalonym przez Radę Minister Finansów włącza do projektu budżetu państwa.

2. Prezesowi Rady w zakresie wykonywania budżetu Rady przysługują uprawnienia Ministra Finansów.

Rozdział 2

Tryb działania Rady

Art. 26. Organy władzy publicznej przedkładają, na żądanie prezesa Rady, określone dokumenty, informacje oraz wyjaśnienia niezbędne dla pracy Rady.

Art. 27. Radcy są upoważnieni do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, związanych z rozpoznawaną przez Radę sprawą.

Art. 28. 1. Rada może przekazać wykonywanie swoich kompetencji wymienionych w art. 2 i 3 zespołom. Nie dotyczy to przedstawiania opinii o projekcie ustawy o zmianie Konstytucji, projektach ustaw podatkowych, projektach ustaw dotyczących wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej, Sejmu, Senatu oraz organów samorządu terytorialnego, projektach ustaw regulujących ustrój i właściwość centralnych konstytucyjnych organów państwa, projektach ustaw ustanawiających ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw, a także projektach kodeksów.

2. Stałe lub doraźne zespoły powołuje Rada. Doraźne zespoły może powoływać także prezes Rady, według wskazań regulaminu Rady.

3. Zespołem kieruje radca.

4. Większość składu zespołu powinni stanowić radcy i referendarze. Pozostali członkowie powinni mieć uprawnienie do zajmowania stanowiska radcy lub referendarza.

5. Jeżeli co innego nie wynika z ustawy lub regulaminu Rady, do zespołów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące Rady.

Art. 29. 1. Rada podejmuje uchwały, jeżeli w jej posiedzeniu bierze udział co najmniej 2/3 ustawowej liczby radców, w tym prezes lub wiceprezes Rady.

2. Posiedzenia Rady zwołuje i im przewodniczy prezes Rady.

3. Uchwały Rady zapadają bezwzględną większością głosów. Głosowanie jest jawne, o ile żaden z radców nie zażąda głosowania tajnego.

Art. 30. 1. Jeżeli radca, przed objęciem stanowiska radcy uczestniczył w przygotowywaniu projektu aktu normatywnego będącego przedmiotem postępowania Rady, podlega wyłączeniu od udziału tym postępowaniu.

2. Radcę wyłącza się od udziału w postępowaniu na jego żądanie lub na żądanie podmiotu, który wystąpił z wnioskiem do Rady albo z urzędu, jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie okoliczności mogących wywołać wątpliwość co do jego bezstronności.

3. O wyłączeniu radcy z przyczyn wymienionych w ust. 1 postanawia prezes Rady, a z przyczyn wymienionych w ust. 2 — Rada w składzie 3 radców wyłonionych w drodze losowania.

4. Do czasu rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie radca może wykonywać tylko czynności nie cierpiące zwłoki.

Art. 31. 1. Z wnioskiem o przedstawienie opinii o projekcie ustawy występuje podmiot, któremu przysługuje inicjatywa ustawodawcza.

2. Z wnioskiem o przedstawienie opinii o projekcie rozporządzenia z mocą ustawy występuje Rada Ministrów.

3. Z wnioskiem o przedstawienie opinii o projekcie rozporządzenia może wystąpić organ wydający rozporządzenie, a opinii o projekcie rozporządzenia wydawanego przez ministra, także Prezes Rady Ministrów.

4. Z wnioskiem o przedstawienie opinii o założeniach do projektu ustawy może wystąpić podmiot, któremu przysługuje inicjatywa ustawodawcza.

5. Z wnioskiem o przedstawienie opinii o poprawce do projektu ustawy, którą wniesiono w czasie rozpatrywania go przez Sejm oraz o przedstawienie opinii o poprawkach do ustawy zaproponowanych w uchwale Senatu może wystąpić wnioskodawca, Rada Ministrów lub grupa posłów, której przysługuje inicjatywa ustawodawcza.

6. Z wnioskiem w sprawach, o których mowa w art. 3 pkt 2–5 może wystąpić radca, centralny konstytucyjny organ państwa lub grupa co najmniej 50 posłów.

7. Z wnioskiem o utworzenie komisji wymienionych w art. 5 może wystąpić Prezes Rady Ministrów.

8. Kompetencje wymienione w art. 6–8 Rada wykonuje z inicjatywy radcy.

9. Pozostałe kompetencje Rada wykonuje z urzędu.

10. Wnioski wymienione w ust. 3–6 nie są dla Rady wiążące.

Art. 32. Do wniosku o przedstawienie opinii o projekcie aktu normatywnego załącza się treść projektu aktu normatywnego oraz inne załączniki do projektu aktu normatywnego wymagane przez odrębne przepisy, w szczególności uzasadnienie.

Art. 33. Prezes Rady umarza postępowanie, na skutek cofnięcia wniosku o wydanie opinii a także jeżeli wydanie opinii jest zbędne lub niedopuszczalne.

Art. 34. O wpłynięciu wniosku o przedstawienie opinii prezes Rady może poinformować organ wydający lub uchwalający akt normatywny, jeżeli organ ten nie składał wniosku o przedstawienie opinii, lub inny centralny konstytucyjny organ państwa.

Art. 35. Centralne konstytucyjne organy państwa oraz organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą przedstawiać swoje stanowisko o projekcie aktu normatywnego, który jest przedmiotem postępowania Rady.

Art. 36. W przypadku wniosku pochodzącego od podmiotu nieuprawnionego prezes Rady zwraca wniosek.

Art. 37. 1. Prezes Rady nadaje bieg wnioskom o przedstawienie opinii, co do których nie zachodzą przeszkody formalne.

2. W przypadku wniosków o opinie wymienione w art. 2 Rada, a o opinie wymienione w art. 2 ust. 2 także prezes Rady, może uznać, że przedstawienie opinii nie jest celowe.

Art. 38. Jeżeli prezes Rady tak zarządzi, w posiedzeniu Rady uczestniczy podmiot, który wystąpił z wnioskiem o przedstawienie opinii lub organ wymieniony w art. 35. W razie nieobecności podmiotu, który wystąpił z wnioskiem o przedstawienie opinii, Rada może umorzyć postępowanie.

Art. 39. Organy władzy publicznej i inne podmioty działają w postępowaniu przed Radą osobiście lub poprzez umocowanych przedstawicieli.

Art. 40. 1. W celu przedstawienia opinii Rada ocenia w szczególności zgodność aktu normatywnego z Konstytucją, z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, jego spójność z systemem prawa oraz zgodność z zasadami techniki prawodawczej.

2. Rada bada zarówno treść projektu aktu normatywnego jak i jego uzasadnienie.

Art. 41. Rada przedstawia opinię w terminie nie dłuższym niż 30 dni, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Po porozumieniu z podmiotem, który wystąpił o przedstawienie opinii Rada może przedstawić opinię w innym terminie.

Art. 42. 1. Prezes Rady zbiera głosy radców według ich wieku poczynając od najmłodszego, sam zaś głosuje ostatni.

2. Radca, który nie zgadza się z większością głosujących, może zgłosić zdanie odrębne, uzasadniając je w formie pisemnej. Zdanie odrębne zaznacza się w opinii.

3. Opinię podpisują wszyscy radcy, nie wyłączając radcy przegłosowanego.

Art. 43. 1. Opinię Rady opatruje się:

  1. datą i miejscem przedstawienia opinii;
  2. dokładnym określeniem projektu aktu normatywnego, którego dotyczy opinia;
  3. wymienieniem podmiotu, który wystąpił o przedstawienie opinii;
  4. wymienieniem zespołu proponującego treść opinii i referendarzy uczestniczących w jej przygotowaniu.

2. Jeżeli którykolwiek z radców, o których mowa w art. 42 ust. 3, nie może podpisać opinii, prezes Rady zaznacza na opinii przyczynę braku podpisu.

Art. 44. 1. Rada może przedstawić negatywną opinię o projekcie aktu normatywnego, jeżeli w szczególności może on być uznany za niezgodny z Konstytucją lub umowami międzynarodowymi ratyfikowanymi za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, rażąco narusza spójność systemu prawa lub zasady techniki prawodawczej.

2. Rada, w treści innej niż wymieniona w poprzednim ustępie opinii, może wskazać, które przepisy projektu aktu normatywnego lub załączniki do projektu wymagają zmiany.

3. Opinie wymienione w poprzednich ustępach Rada szczegółowo uzasadnia.

Art. 45. Organ wydający akt normatywny lub podmiot, który wykonuje inicjatywę ustawodawczą projektu aktu normatywnego, do którego Rada przedstawiła opinię, przedstawia Radzie stanowisko w sprawie opinii Rady, wraz z treścią projektu aktu normatywnego, jeżeli zmienił jego treść.

Art. 46. Jeżeli po przedstawieniu przez Radę opinii o projekcie aktu normatywnego, treść projektu została zmieniona podmioty uprawnione do złożenia wniosku mogą złożyć wniosek o przedstawienie opinii ponownie, wskazując zmiany w projekcie.

Art. 47. Rada może wydać postanowienie o sprostowaniu w treści opinii niedokładności, błędów pisarskich lub rachunkowych albo innych oczywistych omyłek.

Art. 48. Na wniosek podmiotu, który wystąpił o przedstawienie opinii Rada rozstrzyga wątpliwości co do treści opinii.

Art. 49. Opinie Rady doręcza się podmiotowi, który wystąpił o opinię niezwłocznie po jej uchwaleniu.

Art. 50. 1. Rada, przedstawiając opinie, oceny, wnioski i propozycje określone w art. 3 może zwrócić się do właściwych organów władzy publicznej o podjęcie stosownych inicjatyw lub działań albo o przedstawienie wyjaśnień.

2. Organy władzy publicznej przedstawiają Radzie, w terminie przez nią określonym, wyjaśnienia lub informacje dotyczące inicjatyw i działań, wymienione w poprzednim ustępie.

Art. 51. 1. Uchwały Rady podlegają ogłoszeniu w Biuletynie Informacji Publicznej Rady oraz — w przypadku opinii — w Biuletynie Informacji Publicznej organu, który wystąpił o opinię o projekcie aktu normatywnego.

2. Rada może wydawać zbiór swoich opinii.

Art. 52. 1. Z przebiegu posiedzeń Rady sporządza się protokół.

2. Protokół podpisują prezes Rady i protokolant. Wzmiankę o sprostowaniu protokołu podpisuje przewodniczący posiedzenia.

3. Z przebiegu posiedzenia może być sporządzony stenogram lub zapis za pomocą aparatury utrwalającej dźwięk, niezależnie od sporządzenia protokołu. Stenogram przełożony na pismo zwykłe lub zapis dołącza się do protokołu.

Rozdział 3

Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe

Art. 53. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

 

“2) Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu, wicemarszałka Senatu, wiceprezesa Rady Ministrów, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, ministra, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa Rady Stanu, wiceprezesa Rady Stanu, Rzecznika Praw Dziecka, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, Szefa Kancelarii Sejmu, Szefa Kancelarii Senatu, zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu, zastępcy Szefa Kancelarii Senatu, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Głównego Inspektora Pracy, zastępcy Głównego Inspektora Pracy, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego,”.

 

Art. 54. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

    1. w art. 1 w ust. 1 po pkt 7a dodaje się pkt 7b w brzmieniu:

“7b) Biurze Rady Stanu,”;

    1. w art. 36:
      1. w ust. 5 po pkt 9b dodaje się pkt 9c w brzmieniu:

“9c) Prezesie Rady Stanu — dla urzędników Biura Rady Stanu, z uwzględnieniem ust. 5a,”

    1. ust. 5a otrzymuje brzmienie:

 

“5a. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7 może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 9c – przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Rady Stanu.”.

 

Art. 55. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz.937, z późn. zm.) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

“1. Najwyższa Izba Kontroli kontroluje wykonanie budżetu, gospodarkę finansową i majątkową Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Rady Stanu, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowego Biura Wyborczego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Państwowej Inspekcji Pracy.”.

 

Art. 56. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

“1. W okresie wykonywania mandatu posłowie i senatorowie nie mogą wykonywać pracy na podstawie stosunku pracy: w Kancelarii Sejmu, w Kancelarii Senatu, w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w Biurze Trybunału Konstytucyjnego, w Najwyższej Izbie Kontroli, w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, w Biurze Rzecznika Praw Dziecka, w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w Biurze Rady Stanu, w Krajowym Biurze Wyborczym, w Państwowej Inspekcji Pracy, w administracji rządowej i samorządu terytorialnego – z wyjątkiem stosunku pracy z wyboru – oraz nie mogą wykonywać pracy w charakterze sędziego i prokuratora, pracownika administracyjnego sądu i prokuratury, a także nie mogą pełnić zawodowej służby wojskowej.”.

 

Art. 57. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

    1. uchyla się art. 14;
    2. w art. 14c pkt 7 otrzymuje brzmienie:

“7) współdziała z Radą Stanu w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa;”;

  1. w art. 26 w ust. 1 uchyla się pkt 5.

Art. 58. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584) wprowadza się następujące zmiany:

  1. w art. 8:
      1. w pkt 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

“Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii Senatu, Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prezes Rady Stanu, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Główny Inspektor Pracy, Prezes Polskiej Akademii Nauk, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego oraz Rzecznik Ubezpieczonych składają oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego.”,

    1. pkt 4 otrzymuje brzmienie:

 

“4. Do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu, wicemarszałka Senatu, wiceprezesa Rady Ministrów, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa Rady Stanu, wiceprezesa Rady Stanu, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, wiceprezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, pierwszego zastępcy Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego – przepisu ust. 2 nie stosuje się.”;

 

  1. w art. 10 w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

 

“Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii Senatu, Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich, Prezesa Rady Stanu, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Główny Inspektor Pracy, Prezes Polskiej Akademii Nauk, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego oraz Rzecznik Ubezpieczonych składają oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, który dokonuje analizy zawartych w nim danych.”.

 

Art. 59. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, z późn. zm.) w art. 27 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

 

“6. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób zajmujących stanowiska: Prezesa Rady Ministrów, członka Rady Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa Rady Stanu, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, członków Rady Polityki Pieniężnej, członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu i Prezesa Rady Ministrów.”.

 

Art. 60. W ustawie z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli (Dz. U. Nr 62, poz. 688) w art. 6:

    1. po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

“3a. Jeżeli zawiadomienie odpowiada warunkom określonym w ust. 2 i 3 Marszałek Sejmu, wciągu 14 dni od jego doręczenia, przedstawia projekt ustawy Radzie Stanu.

3b. Marszałek Sejmu przedstawia opinię Rady Stanu o projekcie ustawy komitetowi, który może zmienić treść projektu ustawy.”;

    1. ust. 4 otrzymuje brzmienie:

“4. Jeżeli, po otrzymaniu opinii Rady Stanu przez komitet, treść projektu ustawy nie została zmieniona, Marszałek Sejmu, postanawia o przyjęciu zawiadomienia. Postanowienie o przyjęciu zawiadomienia doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi komitetu.”;

  1. po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

 

“4a. Jeżeli, po otrzymaniu przez komitet opinii Rady Stanu o projekcie ustawy, treść projektu ustawy została zmieniona, Marszałek Sejmu ponownie przedstawia projekt ustawy Radzie Stanu. Ust. 3b i 4 stosuje się.”.

 

Art. 61. W ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, z późn. zm.) w art. 36 § 1 otrzymuje brzmienie:

 

“§ 1. Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego i Rada Stanu mogą wystąpić o podjęcie przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały wyjaśniającej przepisy prawne, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych.”.

 

Art. 62. W ustawie z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052, z późn. zm.) w art. 60 § 2 otrzymuje brzmienie:

 

“§ 2. Z wnioskiem, o którym mowa w § 1, mogą wystąpić również Rzecznik Praw Obywatelskich, Rada Stanu i Prokurator Generalny oraz, w zakresie swojej właściwości, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego i Rzecznik Ubezpieczonych.”.

 

Art. 63. W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) w art. 3 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

 

“5. Program, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów przedstawia niezwłocznie Sejmowi i Radzie Stanu.”

 

Art. 64. 1. Sejm wybierze radców po raz pierwszy w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy.

2. W wyborach wymienionych w poprzednim ustępie każda rada i organizacja wymienione w art. 12 ust. 6 ma prawo zgłosić nie więcej niż dwóch kandydatów.

3. Rada wybierze prezesa Rady i wiceprezesa Rady niezwłocznie po wyborze przez Sejm wszystkich radców.

Art. 65. Ustawa wchodzi w życie z dniem…, z wyjątkiem przepisów…, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.